بزرگ شدن فاطمه کوچولوی ناز

بطور کلی تا یکسال برای اینکه تجربه بچه داری نداشتم و هم برای سلامتی هر یک یا دو ماه می بردمت دکتر  متخصص که معاینه ات کنه و ازش مشورت می گرفتم .

راستی اینو بگم که از اونجایی که مامانی کارمند بود شش ماه مرخصی داشتم که تو خونه پیش دختر گلم باشم تا تقریبا بزرگ بشه و غذاخور بعد برم سرکار.

خلاصه اینکه هروقت می بردمت دکتر ازش می پرسیدم بچم کی باید بشینه،چهاردست و پا کنه و راه بره.

دکتر می گفت، خانوم هیچ وقت عجله نکن بچه خودش بطور غریزی هر موقع استخوانهای بدنش محکم بشه و توانایی داشته باشه همه این کارها رو انجام می ده.

جونم واست بگه ولی ما خیلی دوست داشتیم که این فرشته کوچولوی ما زود زود بزرگ بشه.

عزیز مامان از سه ماهگی خنده هات و قهقهه زدن های کودکانه ات شروع می شد و ما چقدر واسه خندیدن های تو ذوق زده می شدیم، از 6-5 ماهگی بووبوو کردنات شروع شد که مثلا صحبت می کردی، هفت ماهگی کم کم نشستن رو شروع کردی، 9 ماهه که شدی اولین قدمهارو بصورت چهاردست و پا برداشتی و این موضوع رو مادر جون و پدرجون (مامان و بابای خودم) کشف کردند چون اونها وقتی من سرکار بودم از تو نگهداری می کردند به همین خاطر بیشتر وقتشون با تو سپری می شد.

چهاردست و پا رفتنت خیلی طول نکشید و با خودت گفتی من دیگه خانوم شدم و باید رو پای خودم بایستم اونوقت بود که از 11 ماهگی هم شروع کردی به راه رفتن.

وای خدای مهربون که همه این لحظات چقدر با استرس سپری می شد به خاطر اینکه بچه سالم باشه و بتونه همه این کارهارو انجام بده، خدای مهربون بازهم به خاطر سلامتی دختر گلم ممنون.